Najpopularniejszym kamieniem kładzionym na podłogi jest marmur. Zwykle marmurowe płytki układane są w łazienkach, salonach i holach wejściowych.
Jeśli marmur leży na podłodze w ciągach komunikacyjnych - szczególnie w okolicach drzwi wejściowych - gdzie zawsze znajduje się dużo drobin i ziaren piasku, jego gładka i błyszcząca powierzchnia może zmatowieć i pokryć się siateczką drobnych rys. Żeby tego uniknąć, powinniśmy często i dokładnie zamiatać te miejsca. Możemy też zastosować system tworzywowych wycieraczek. Złożony jest on z dwóch stref czyszczenia obuwia. Pierwsza ok. 1,5-2 metrów długości przed drzwiami wejściowymi, druga już we wnętrzu domu, za progiem, około 1 m długości. Wycieraczki te pozwalają oczyścić obuwie nie przez pocieranie, lecz przez samo stąpanie po nich.
Marmurów nie powinno stosować się w kuchniach, nie są bowiem odporne na działanie kwasów znajdujących się w produktach spożywczych. Wchłaniają też tłuszcze. Pod ich wpływem marmury tracą połysk i przebarwiają się (widać to szczególnie na na jasnych gatunkach kamienia).
Podobne zastosowanie jak marmur mają płytki z konglomeratu marmurowego zwanego aglomarmurem. Jest to sztuczny kamień powstały z mieszanek pokruszonych i zmielonych skał marmurowych. Aglomarmur jest sporo tańszy od marmuru, ale wyglądem i właściwościami tylko trochę ustępuje naturalnemu kamieniowi.
Dla urozmaicenia i nadania powierzchni indywidualnego charakteru możemy zastosować marmurowe płytki mozaikowe. Są to gotowe płytki zrobione z małych, różnobarwnych kostek marmurowych ułożonych w geometryczne lub roślinne wzory. Ich powierzchnia jest pokryta warstwą żywicy. Pozwala to układać je również tam, gdzie oryginalny marmur byłby narażony na utratę swych właściwości.
Z kolei granit należy do skał o dużej wytrzymałości, twardości, odporności na ścieranie i oddziaływanie kwasów i tłuszczy.{mosimage} Doskonale więc spełnia zadanie w miejscach, w których posadzka marmurowa jest zagrożona utratą połysku. Bez obawy można stosować go do wykończenia podłóg w holach i korytarzach wejściowych. Równie dobrze zdaje egzamin w kuchniach i łazienkach.
Podobnie jak granit dużą wytrzymałością charakteryzują się płytki z konglomeratu granitowego. Natomiast jeszcze większą twardość i odporność na ścieranie ma konglomerat kwarcowy.
Oba materiały są sztucznymi kamieniami wytwarzanymi z drobnego kruszywa, piasku kwarcowego, mączek kamiennych i innych materiałów mineralnych. Elementy z aglomeratu kwarcowego przypominają wyglądem gres porcelanowy.
Płytki z naturalnego i sztucznego kamienia produkowane są w wymiarach 30x30, 33x33, 45x45, 60x60 cm lub podobnych. Na specjalne zamówienie wykonywane są płytki w wymiarach niestandardowych, ale takie płytki kosztują więcej.
Posadzki kamienne przytwierdza się do podkładów podłogowych (najczęściej betonowych) za pomocą specjalnych zapraw. Do jasnych gatunków kamieni, szczególnie marmurów, powinniśmy używać zapraw na bazie białego cementu lub trasu, aby uniknąć niebezpieczeństwa przebarwień kamienia.